پیش بینی کننده های نارضایتی از تصویر ذهنی از بدن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین

مقدمه: تصویر ذهنی از بدن، نگرانی تکاملی مهم در نوجوانان و جوانان می باشد. بررسی تصویر ذهنی از بدن باتوجه به نقش اساسی آن در ایجاد عزت نفس در بین جوانان و ارتقای سلات جامعه ضروری به نظر می رسد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های نارضایتی از تصویر ذهنی از بدن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی، 394 دانشجو با تکمیل پرسشنامه ای دو بخشی شامل اطلاعات فردی و پرسشنامه شکل بدن (BSQ) در دانشگاه علوم پزشکی قزوین درسال 1391بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Version .16)(SPSS و آمار توصیفی و آمار استنباطی (مدل های تعمیم یافته خطی) با در نظر گرفتن سطح معنی داری 0/05>p صورت گرفت. یافته ها: میانگین نمره تصویر ذهنی از بدن در کل دانشجویان 29/80± 66/75بود. 288 دانشجو (72/2%) رضایت از تصویر ذهنی، 71 نفر (17/8%) نارضایتی خفیف، 31 نفر نارضایتی متوسط (8/5%) و 6 نفر (1/5%) نارضایتی شدید از تصویر دهنی از بدن خود داشتند. در تجزیه و تحلیل تک متغیری فقط میانگین نمره تصویر ذهنی از بدن با شاخص توده بدنی (0/227= r و 0/001>P) از نظر آماری مرتبط بود؛ درحالیکه در تجزیه و تحلیل رگرسیونی جنس (0/042>P)، شاخص توده بدنی (001/0>P)، نوع رژیم غذایی (کاهش وزن) (0/027>P) با نارضایتی از تصویر ذهنی بدنی مرتبط بودند. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن این مسئله که در مقایسه با پسران، دختران نارضایتی بیشتری از تصویر ذهنی از بدن خود دارند لذا مطالعات مداخله ای در افزایش رضایت از تصویر ذهنی در این گروه که نقش اساسی در استحکام و بقای خانواده و جامعه خود دارند پیشنهاد می شود. همچنین با توجه به رابطه معنی دار بین شاخص توده بدنی و نارضایتی از تصویر بدنی شاید بتوان با اجرای برنامه های آموزشی و تهیه امکانات ورزشی در محیط دانشگاه و خوابگاه در افزایش رضایت از تصویر ذهنی دانشجویان کوشید.